عکاسی اچ دی ار چیست ؟

عکاسی HDR چیست؟ مقدمه ای بر عکاسی اچ دی آر برای عکاسان تازه کار
در این مقاله ابتدا به شما می‌‌گوییم عکاسی HDR چیست و در ادامه به چند سرفصل پایه در رابطه با عکاسی اچ دی آر می‌‌پردازیم. برخلاف چشم انسان، دوربین‌‌ها توانایی برقراری تعادل و سازگاری بین سایه‌‌ها و نقاط روشن یک صحنه را ندارند. در یک صحنه با کنتراست نوری بالا، سایه‌‌ها در بخش‌‌های تاریک‌‌تر تصویر، رگه‌‌هایی ناخوشایند بوجود می‌‌آورند؛ و بخش‌‌های نورانی با حباب‌‌هایی سفید رنگ، تصویر نهایی شما را تخریب می‌‌کنند. علت محبوبیت عکاسی HDR و غیر قابل جایگزین بودن این تکنیک کاربردی از همین روی است. عکاسی اچ دی آر با استفاده از تکنولوژی، این کمبود دوربین‌‌های عکاسی را با روش‌‌هایی جبران کرده است.
حالا سوال اصلی این است که عکاسی اچ دی آر ، چگونه این فرآیند را انجام می‌‌دهد و اساسا عکاسی HDR چیست؟
در این مقاله با ساده‌ترین بیان ممکن، شما را با نحوه گرفتن عکس HDR آشنا خواهیم کرد. با استفاده از تکنیک عکاسی HDR ، نقاط گمشده در سایه‌‌ها و بخش‌‌های پُرنور تصویر نمایان می‌‌گردد. این امکان از طریق ادغام چند عکس که در یک لحظه‌‌ی کوتاه اما با نوردهی‌‌های مختلف انجام شده است، میسر می‌‌گردد. در انتها تمامی این عکس‌‌ها بصورت یک تصویر واحد به شما ارائه می‌‌شود. جهت آشنایی با نحوه گرفتن عکس HDR قبل از هر چیز، باید با ماهیت عملکرد دوربین در این روش آشنا شوید. مشکل اینجا است که اگر بدرستی تکنیک‌‌های عکاسی HDR را به کار نبندید، تصویر نهایی شما دارای ظاهری کاملا مصنوعی و شاید بمراتب بدتر از عکسی باشد که در آن از تکنیک عکاسی اچ دی آر استفاده نکرده‌‌اید. در نقطه مقابل اگر با آگاهی از تکنیک‌‌ها و فرآیندهای عکاسی اچ دی آر اقدام به ثبت تصویر نمایید، این ابزار کاربردی فوق‌‌العاده، در نمایش حداکثر جزئیات در یک صحنه با کنتراست بالا، قابلیت‌های بدون رقیبی دارد. داینامیک رِنج (Dynamic Range) اصطلاحی در عکاسی است که بیانگر اختلاف بین بخش‌‌های تاریک و روشن یک عکس، می‌‌باشد. در صحنه‌هایی با اختلاف زیاد بین شاخص نور و تاریکی ، سایه‌ها تیره تر و سیاه ثبت می‌شوند و روشنی‌ها یا همان هایلایت‌ها به سفیدی مطلق می‌رسند. یک عکاس می‌‌تواند نقطه‌‌ی میانگین و تعادل را انتخاب کرده تا به یک میزان برابر، سایه‌‌های تاریک و بخش‌‌های نورانی عکس را به تصویر بکشد. انتخاب دوم اما، توجه بیشتر و نوردهی به بخش‌‌های روشن‌‌تر است که نتیجه‌‌ی آن طبیعتا عکسی با بخش‌‌های تاریک بیشتر است؛ و آخرین انتخاب نیز، نوردهی به بخش‌‌هایی از صحنه است که در حال حاضر در سایه هستند؛ نتیجه‌‌ی این عملکرد نیز تصویری است، که غالب آن را بخش‌‌های روشن تشکیل داده‌‌اند. همانطور که پیشتر گفتیم، دوربین شما بر خلاف چشم‌‌تان، قدرت ایجاد تعادل و هماهنگی بین بخش‌‌های تاریک و روشن منظره را ندارد. این جمله متاسفانه به این معنا است که، برخی از مناظر چشم‌‌نوار که نفس بیننده را به شماره می‌‌اندازد، قطعا قرار نیست به عکسی بسیار زیبا نیز تبدیل شود؛ و آشنایی با نحوه گرفتن عکس HDR در این مناظر اهمیت خود را بیش از همیشه نشان می‌دهد. عکاسی HDR دقیقا برای رفع این معضل بوجود آمد. زمانیکه عکاسان، یک عکس با قابلیت HDR را ثبت می‌‌کنند، در واقع آنها تنها یک عکس نمی‌‌گیرند! آنها از یکی از دو نوع عکاسی اچ دی آر بهره می‌‌برند. روش اول که در اصطلاح عکاسی به آن براکتینگ (Bracketing) می‌‌گوییم و روش دوم، ثبت چندین عکس از یک منظره با نوردهی‌‌های متفاوت است. بسیاری از دوربین‌‌های DSLR پیشرفته‌‌ی امروز، دارای تنظیم عکاسی براکتینگ یا اچ دی آر ، بصورت جداگانه هستند. عکاسان می‌‌توانند به کمک تنظیمات این بخش، با توجه به شرایط عکاسی‌‌شان، تصاویری با ویژگی‌‌های مختلف به ثبت برسانند. در این روش، دوربین تعداد زیادی شات تصویر اما با نوردهی‌‌ های مختلف، به ثبت می‌‌رساند. برخی عکاسان نیز همین فرآیند را بصورت دستی انجام می‌‌دهند و سپس نور عکس‌‌های مختلف را در هم ادغام می‌‌کنند. در اکثر مواقع حداقل سه عکس و گاها تعداد بیشتری عکس در یکبار عکاسی HDR به ثبت می‌‌رسد. سپس این عکس‌‌ها در هم ادغام شده تا تصویر نهایی عکاسی اچ دی آر ، دارای داینامیک رنج بمراتب بیشتری از یک عکس با همان دوربین باشد.
برای عکاسی اچ دی آر به چه چیزهایی نیاز داریم؟
برای بهره بردن از ویژگی‌‌های فوق‌‌العاده عکاسی HDR ، حتما نیاز نیست جدیدترین و بهترین دوربین‌‌ها را داشته باشید؛ اما داشتن ابزارهای زیر می‌‌تواند به ارتقاء کیفیت عکس‌‌های شما با استفاده از این تکنیک کمک کند :
• دوربینی با مود منوآل یا همان مود دستی (Manual) که ترجیحا DSLR یا بدون آینه (Mirror-less) باشد. • دوربین‌‌های دارای امکان نوردهی اتوماتیک برای عکاسی براکتینگ (Auto Exposure Bracketing) که به اختصار AEB نامیده می‌‌شود، می‌‌توانند با همین تکنیک، چندین عکس را در نهایت به یک عکس تبدیل کنند.
اگر دوربین شما در حین ثبت این شات‌‌های متمادی در عکاسی اچ دی آر ، کوچک‌‌ترین لرزشی داشته باشد؛ امکان مطابقت دادن عکس‌‌های گرفته شده در یک چهارچوب مشخص و ثابت، وجود ندارد. یک سه پایه مقاوم خیال شما را از این پایداری مورد نیاز، راحت می‌‌کند. در هنگامی که بصورت غیر اتوماتیک، اقدام به عکاسی HDR می‌‌کنید، نرم‌‌افزار فتوشاپ می‌‌تواند با امکانات خود، فرآیند هماهنگ کردن عکس‌‌ها را آسان‌‌تر کند. البته نرم‌‌افزارهای دیگری نیز بصورت تخصصی و با فرآیندی گاها آسان‌‌تر، این عملیات را برای شما انجام می‌‌دهند که معروف‌‌ترین آنها برای عکاسی HDR نرم‌‌افزار (Photomatix) است. ضمنا نرم‌افزار (Luminance HDR) در کنار امکانات فوق‌‌العاده، دارای نسخه‌‌ی آزمایشی نیز می‌‌باشد.

منبع:دیدنگار